Przedstawiam przypadek skoliozy dwułukowej.
Dziewczynka, gdy do mnie trafiła miała 13 lat , skoliozę w odcinku piersiowym 46 st , a w odcinku lędźwiowym ok 21.
Test Rissera 3, oznacza to, że wzrost kostny nie zakończył się jeszcze.
Wcześniej była regularnie rehabilitowana , ale nie ćwiczyła specyficznymi metodami leczącymi skoliozy.
Skrzywienie wymagało szybkiego zaopatrzenia w gorset oraz należało rozważyć operację.
Lekarz ,u którego został skonsultowana zdecydował, że rozpoczniemy intensywną rehabilitację oraz pacjentka będzie nosiła gorset 23h/dobę. Po kontroli za 6 miesięcy podejmie decyzję dotyczącą operacji.
Klinicznie pacjentka wyglądała tak:
W skłonie rotacja badana skoliometrem wynosiła :
12 stopni w odcinku piersiowym
5 stopni w odcinku lędźwiowym
Na zdjęciu RTG:
Został stworzony indywidualny zestaw ćwiczeń uwzględniający skrzywienie oraz możliwości pacjentki. Była prowadzona metodą FITS.
Z pacjentką pracowałam również manualnie na leżance. Ćwiczenia korygujące skoliozę wymagały wcześniejszego przygotowania tkanek.
Pacjentka świetnie współpracowała. W proces rehabilitacji byli zaangażowani również rodzice, którzy byli ogromnym wsparciem.
Po dwóch latach terapii pacjentka wygląda tak
W skłonie rotacja badana skoliometrem wynosi :
7 stopni w odcinku piersiowym
stopni w odcinku lędźwiowym
Po ustawieniu się w korekcji właściwie nie widać wady
Na zdjęciu RTG nastąpiło ok 5 stopni poprawy w odcinku piersiowym
Obecnie nie ma wskazań do operacji
Pacjentka nie odczuwa żadnego bólu, jest w trakcie odstawiania gorsetu, gdyż zakończyła wzrost kostny. Bardzo dobrze czuje się wśród rówieśników, realizuje swoją pasję jaką jest taniec.