Przedstawiam przypadek skoliozy dwułukowej.

Dziewczynka, gdy do mnie trafiła miała 13 lat , skoliozę w odcinku piersiowym 46 st , a w odcinku lędźwiowym ok 21.

Test Rissera 3, oznacza to, że wzrost kostny nie zakończył się jeszcze.

Wcześniej była regularnie rehabilitowana , ale nie ćwiczyła specyficznymi metodami leczącymi skoliozy.

Skrzywienie wymagało szybkiego zaopatrzenia w gorset oraz należało rozważyć operację.

Lekarz ,u którego został skonsultowana zdecydował, że rozpoczniemy intensywną rehabilitację oraz  pacjentka będzie nosiła gorset 23h/dobę. Po kontroli za 6 miesięcy podejmie decyzję dotyczącą operacji.

 

Klinicznie pacjentka wyglądała tak:

 

W skłonie rotacja badana skoliometrem wynosiła :

12 stopni w odcinku piersiowym

5 stopni w odcinku lędźwiowym

 

 

 

 

 

 

Na zdjęciu RTG:

Został stworzony indywidualny  zestaw ćwiczeń uwzględniający skrzywienie oraz możliwości pacjentki.  Była prowadzona metodą FITS.

 

Z pacjentką pracowałam również manualnie na leżance. Ćwiczenia korygujące skoliozę wymagały wcześniejszego przygotowania tkanek.

Pacjentka świetnie współpracowała. W proces rehabilitacji byli zaangażowani również rodzice, którzy byli ogromnym wsparciem.

 

 

Po dwóch latach  terapii pacjentka wygląda tak

W skłonie rotacja badana skoliometrem wynosi :

7 stopni w odcinku piersiowym

stopni w odcinku lędźwiowym

Po ustawieniu się w korekcji właściwie nie widać wady

 

Na zdjęciu RTG nastąpiło ok 5 stopni poprawy w odcinku piersiowym

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Obecnie nie ma wskazań do operacji

Pacjentka nie odczuwa żadnego  bólu,  jest w trakcie odstawiania gorsetu, gdyż zakończyła wzrost kostny. Bardzo dobrze czuje się wśród rówieśników, realizuje swoją pasję jaką jest taniec.